Conca de Barberà

Conca de Barberá is een klein, maar veelbelovend wijngebied in het Spaanse Catalunya.
Het ligt in het noorden van de provincie Tarragona en wordt in het oosten begrensd door Priorat en Montsant, in het noordwesten door Costers del Segre en in het westen door Penedès.
Het gebied heeft een microklimaat, dat gunstig is voor de wijnbouw dankzij drie bergruggen die het dal als een natuurlijk amfitheater omsluiten. Het is er vochtiger dan in de omringende streken, de zomernachten zijn koeler en in de winter valt er dikwijls wat sneeuw.
De meeste wijngaarden liggen in de riviervalleien van Francolí en Ganguera, met de stad Montblanc als centrum, op een hoogte van 200 tot 400 m. De bodem is uitstekend geschikt voor wijnbouw: leisteen, meestal alluviale onderlagen en een lichtbruine bovengrond met wat kalk.
De meeste wijnproducenten hebben zich in het begin van de twintigste eeuw verenigd in coöperaties. De wijngaarden zijn relatief jong en er wordt volop geëxperimenteerd met diverse druivensoorten. Witte druiven: Macabeo, Parellada, Chardonnay en Sauvignon Blanc. Rode druiven: Trepat, Tempranillo, Garnacha, Cabernet sauvignon, Cabernet franc, Merlot, Syrah en Pinot noir.

Een groot deel van de druiven uit dit gebied wordt gebruikt voor Cava’s, met name door beroemde wijnmakers waaronder Miguel Torres uit het aangrenzende Penedès.
De laatste tijd echter verschijnen uit dit gebied in toenemende mate interessante, gunstig geprijsde witte en rode wijnen met de D.O. Conca de Barberá.
Enkele voorbeelden van interessante witte wijnen zijn Milmanda van Torres, Viognier en Gasset Blanc Santravé. Enkele voorbeelden van interessante rode wijnen zijn Vinya Plans Cabernet Franc-Syrah, Josep Foraster selecció, Les Masies de Poblet, La Xarmada Tempranillo-Syrah en La Xarmada Merlot.

Een nieuwe ontwikkeling in dit gebied is de toepassing van de 'Flying Winemakers' techniek, die overigens een aanzienlijke expertise vereist. Daarbij worden vroegrijpe druiven met een relatief hoge zuurgraad eind augustus of begin september geoogst en verwerkt met de z.g. koude techniek. Daarmee kunnen, nog voordat het normale oogstseizoen begint, in korte tijd interessante, fruitige, makkelijk drinkbare wijnen worden geproduceerd. Een groot voordeel hierbij is het kostenbesparende effect omdat mankracht en apparatuur op deze manier dankzij de verschillende oogst- en verwerkingstijden veel efficiënter kunnen worden ingezet.
Deze 'dubbele jaargang' techniek wordt overigens steeds vaker ook op andere plaatsen in Europa en in de wereld ingezet, waarbij de Engelse wijnkoper Laithwaite en de wijnhuizen Miguel Torres en Lurton een voortrekkersrol vervulden.